Dzieci i cele
grudzień 27, 2006 | Opublikowany przez w Inteligencja emocjonalnaZbliża się czas podejmowania noworocznych postanowień. Niektórzy jednym tchem wymieniają, co chcieliby zmienić na lepsze w swoim życiu. Przynajmniej w taki sposób – poprzez myślenie życzeniowe – mogą podreperować swój wizerunek we własnych oczach. Obiecują sobie to i tamto, by w połowie stycznia wszystkie te obietnice… puścić w zapomnienie.
Ale jest też i inna grupa ludzi. Ci wyciągają swoją listę celów, które realizowali do tej pory, analizują, co się udało osiągnąć, a co nie (i dlaczego) oraz wytyczają sobie cele na następny rok. Wyznaczają kolejne kroki na drodze do realizacji własnych marzeń. Wiesz, kim jest ta druga grupa ludzi? To LUDZIE SUKCESU.
Nie wiem, do której grupy Ty należysz, ale na pewno chciałbyś, by Twoje dziecko w przyszłości należało do grupy drugiej. By umiało określić, do czego dąży i by swoje pragnienia konsekwentnie realizowało. Żeby to osiągnąć, powinieneś nauczyć swoje dziecko stawiać sobie cele.
Słyszałam ostatnio bardzo mądre zdanie:
Ludzie tworzą nawyki, a nawyki kształtują przyszłość.
Jeśli już teraz wpoisz swojemu dziecku dobre nawyki, zaprocentuje to wspaniałymi osiągnięciami w przyszłości. Ustalanie celów przez dorosłego niczym się nie różni od wyznaczania sobie celów przez dziecko. Jedyna różnica to taka, że dorosły potrafi określić swoje cele sam (choć i to nie zawsze ;-)), natomiast dziecku – przynajmniej na początku – trzeba troszkę pomóc.
Brian Tracy w swojej książce „Milionerzy z wyboru. 21 tajemnic sukcesu” podaje siedem zasad, które skutecznie pomagają w definiowaniu i realizowaniu swoich celów:
- Zdecyduj, co chcesz osiągnąć w każdej dziedzinie życia.
- Zanotuj cele na piśmie.
- Każdy cel musi mieć termin realizacji.
(W przypadku postanowień noworocznych tym terminem będzie po prostu kolejny rok, choć w niektórych przypadkach można bardziej doprecyzować datę) - Sporządź listę wszystkiego, co przyjdzie ci do głowy w związku z realizacją każdego celu.
- Na podstawie tej listy sporządź plan działania.
- Przystąp natychmiast do realizacji planu, bez zwlekania.
- Codziennie rób coś, co przybliża cię do celu choćby o krok.
Jak to zrealizować w praktyce?
Usiądź z dzieckiem któregoś wieczoru w cichym, spokojnym miejscu i zapytaj, co chciałoby osiągnąć w przyszłym roku. Niech to będą zamierzenia z różnych sfer jego życia, związane z nauką szkolną, osiągnięciami sportowymi, rozwojem własnych zainteresowań, relacjami z rodziną i przyjaciółmi, ze zdrowiem i dobrym samopoczuciem czy z gromadzeniem i wydatkowaniem kieszonkowego. Zapiszcie cele na kartce i powieście je w widocznym miejscu w pokoju dziecka. Sporządźcie też plan działania, czyli listę małych kroczków, które pozwolą na osiągnięcie wyznaczonych celów.
Jeśli do tej pory nie robiłeś czegoś takiego z dziećmi, być może czujesz pewien wewnętrzny opór. Tym bardziej, jeśli sam nigdy poważnie nie traktowałeś stawiania sobie celów, skrupulatnego ich zapisywania i śledzenia na bieżąco ich realizacji. Zapewniam Cię jednak, że takie postępowanie przynosi świetne rezultaty – zarówno w przypadku dzieci, jak i dorosłych.
Moje dzieciaki będą ustalać sobie roczne cele już po raz trzeci – i za każdym razem robią to coraz lepiej.
Kilka dni temu poprosiłam córkę, która się nudziła i nie mogła sobie znaleźć żadnego zajęcia, by narysowała na kartce, co chciałaby osiągnąć w przyszłym roku. Mała żwawo chwyciła za kredki i za parę minut rysunek był gotowy. Była na nim ona – stała na najwyższym podium, a obok niej – wielki dyplom z kokardą i gratulacjami. Na górze kartki napis: Wygrywam konkurs matematyczny i jadę do Legolandu. (Wyjazd do Legolandu jest nagrodą w szkolnym konkursie matematycznym KANGUR). Byłam z niej naprawdę dumna.
I jeszcze na zakończenie myśl zacytowana przez B. Tracy w „Milionerach z wyboru”:
Człowiek, który obrał sobie jasny cel,
będzie czynić postępy nawet na najbardziej wyboistej drodze.
Człowiek bez celu
pozostanie w miejscu nawet na najprostszej drodze.
– Thomas Carlyle
Możesz śledzić komentarze dodawane do postu przez RSS 2.0 Możesz zostawić komentarz, lub trackback.
Pingback: Jak współpracować z udarowcem, by wyznaczyć własne i wspólne cele, które zrealizuje się razem? « Jak budujemy nowe życie po udarze mózgu?